علی علیزاده؛ ابوالقاسم قوام؛ الهام اخلاقی باقوجری
دوره 11، شماره 2 ، دی 1398، ، صفحه 141-160
چکیده
تربیت نیروی انسانی متخصص، اشتغال‌زایی و استفاده از تخصص آنها ازجمله دغدغه‌های اصلی نظام آموزش عالی است. اما گاهی تعادلی بین تعداد فارغالتحصیلان و شغل متناسب با تخصص آنها مشاهده نمیشود، یا فارغالتحصیلان چنان که شایسته است برای آن شغل متخصص نشده‌اند. لذا از وظایف دانشگاه‌ها و بالطبع گروه‌های آموزشی مربوطه ...
بیشتر
تربیت نیروی انسانی متخصص، اشتغال‌زایی و استفاده از تخصص آنها ازجمله دغدغه‌های اصلی نظام آموزش عالی است. اما گاهی تعادلی بین تعداد فارغالتحصیلان و شغل متناسب با تخصص آنها مشاهده نمیشود، یا فارغالتحصیلان چنان که شایسته است برای آن شغل متخصص نشده‌اند. لذا از وظایف دانشگاه‌ها و بالطبع گروه‌های آموزشی مربوطه پیگیری و بررسی میزان کفایت و کیفیت آموزشی دانش‌آموختگان است. در این راستا، پژوهش حاضر به بررسی وضعیت فارغالتحصیلان رشتۀ زبانشناسی دانشگاه فردوسی مشهد در یک دوره ده ساله (1395- 1385) پرداخته است. در بررسی اولیۀ تمام فارغالتحصیلان رشتۀ زبانشناسی در بازۀ مورد بررسی، افراد شاغل و غیرشاغل مشخص شدند. سپس از میان شاغلین به کار، 30 نفر به صورت تصادفی برای شرکت در مصاحبۀ تلفنی ساختار یافته، انتخاب شدند. بر اساس نتایج حاصل از این پژوهش، میانگین 83 درصد از فارغالتحصیلان این رشته جذب بازار کار شده‌اند که از این نظر در جایگاه نسبتا خوبی قرار دارد. اکثر افراد رشته خود را آگاهانه انتخاب کرده‌اند و تفاوت معناداری در رابطه با میزان اشتغال به کار با جنسیت و همینطور مقطع تحصیلی افراد دیده نمیشود. در 80 درصد از افراد ارتباط شغلی با رشته تحصیلی وجود داشت، اما تنها 33 درصد پایان‌نامه‌ها برای اشتغال به کار نویسندگانشان مفید و مرتبط تشخیص داده شده‌اند. همچنین در مورد ارتباط سرفصل و محتوای دروسی که فارغالتحصیلان گذرانده‌اند و کاری که به آن مشغول هستند، تنها 53 درصد پاسخ مثبت داده‌اند. درضمن اینکه لزوم تغییراتی در ساختار جذب دانشجو حتمی می‌باشد، هدایت پایان‌نامه‌های دانشجویان به سوی موارد کاربردی‌تر نیز از ملزومات است.
